My travel diary by Mrs.Envi1980

การเดินทางกลับบ้านในเดือนตุลาคมครั้งนี้ ไม่คิดว่าจะเป็นเดือนแห่งการสูญเสียครั้งใหญ่หลวงของประเทศ อันนำมาสู่ความเศร้าหมองของปวงชนชาวไทย ความตั้งใจแรกคิดไว้ว่า จะเขียนบรรยายบรรยากาศฤดูใบไม้ร่วงของเมืองเวียนนา แต่ก็ต้องชะลอความตั้งใจนั้น เนื่องจากในหัวสมองมันหดหู่และสับสนจากการเสต็จสวรรคตของ  พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศรรามาธิบดี จักรีนฤบดินทร สยามินทราธิราช บรมนาถบพิตร   พระมหากษัติย์ไทย รัชกาลที่ ๙ หรือ พ่อหลวงภูมิพลของปวงชนชาวไทย เมื่อวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๕๙ เวลา ๑๕ นาฬิกา ๕๒ นาที ณ โรงพยาบาลศิริราช ด้วยพระอาการสงบ สิริพระชนพรรษา ปีที่ ๘๙ ทรงครองราชสมบัติได้ ๗๐ ปี ในฐานะคนไทยคนหนึ่ง นับเป็นบุญยิ่งนักที่ได้เกิดในแผ่นดินไทยและได้รับความรักจากพระบารมีของพระองค์ท่าน ทุกคำสอนของพ่อหลวง ข้าพระพุทธเจ้าจะจดจำใส่เกล้าใส่กระหม่อมเพื่อยึดถือปฏิบัติในการดำเนินชีวิตตลอดไป และเมื่อวันที่ ๒๙ พฤศจิกายน  สมาชิกสภานิติบัญญัติแห่งชาติ ( สนช.) อัญเชิญองค์รัชทายาทขึ้นครองราชเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์ที่ ๑๐ แห่งราชวงศ์จักรี ตามรัฐธรรมนูญชั่วคราว มาตรา ๒ ต่อมา สำนักพ...

บทความนี้ค่อนข้างใช้เวลานานในการรวบรวมข้อมูลแต่เป็นความตั้งใจของผู้เขียนที่ต้องการนำเสนอเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการจัดการขยะในครัวเรือนของชาวเมืองเวียนนาจนถึงการผลิตไฟฟ้าจากขยะเหล่านั้น โดยมีโรงไฟฟ้า Spittelau หรือ เตาเผาขยะ Spittelau เป็นพระเอก ทำไมน่ะเหรอ ก็เพราะความงามที่บรรจงสร้างสรรค์จากศิลปินเอกอีกคนหนึ่งของเวียนนาที่ชื่อ   Friedensreich Hundertwasser จนทำให้โรงไฟฟ้าแห่งนี้กลายเป็นจุดดึงดูดผู้คนและสร้างความกลมกลืนกับสถาปัตยกรรมของเมืองเวียนนาได้อย่างลงตัว โดยไม่มีบรรยากาศของความกังวลต่อมลภาวะจากกระบวนการผลิตไฟฟ้า เนื่องจากผู้คนไว้วางใจในเทคโนโลยีและการจัดการขยะของโรงไฟฟ้าแห่งนี้ อีกทั้งรูปลักษณ์ที่ดูจากภายนอกแล้ว แทบไม่อยากจะเชื่อว่านี่คือ โรงไฟฟ้า ดูเหมือนหอศิลป์ซะมากกว่า เพราะลวดลายและสีสันสดใสทำให้สถานที่แห่งนี้ดูเป็นมิตรต่อทั้งผู้คนที่อาศัยอยู่โดยรอบและที่สัณจรผ่านไปมา ในพื้นที่เขต 9 และ เนื่องจากตั้งอยู่ติดสถานีรถไฟฟ้าสายหลัก ทำให้สถานีรถไฟฟ้านี้มีชื่อว่า  Spittelau ตามชื่อโรงไฟฟ้าไปโดยปริยาย ทางออกจากสถานีรถไฟฟ้า Spittelau จะเห็นโรงไฟฟ้าแบบใกล้ชิด ทางเ...

เดิมทีผู้เขียนตั้งชื่อเรื่องไว้ว่า Film Festival in Vienna แต่มาไตร่ตรองอีกสองสามรอบก็ได้คำตอบว่า สิ่งที่มีความสำคัญไม่ใช่กิจกรรมเท่านั้น แต่เป็นสถานที่ที่จัดงานและความใส่ใจในคุณภาพชีวิตของชาวเมืองเวียนนาของผู้บริหารเมืองนี้ เหตุเพราะศาลากลางเวียนนา หรือ Wiener Rathaus นั้น เป็นสถานที่ราชการที่มีสำคัญระดับประเทศ แต่กลับมีบรรยากาศของความใกล้ชิดระหว่างผู้บริหารเมืองกับผู้อยู่อาศัยผ่านกิจกรรมต่างๆ ที่จัดขึ้นในทุกฤดูกาล โดยกิจกรรมที่ดึงดูดผู้คนมากที่สุดคือ เทศกาลหนัง ( Film Festival ) ซึ่งจัดขึ้นในช่วงฤดูร้อนของทุกปี (เดือนกรกฎาคม ถึง กันยายน) ในแต่ละวันจะมีโปรแกรมที่ไม่ซ้ำกัน และการแสดงจะเริ่มประมาณสามทุ่มครึ่ง ส่วนบูทอาหารและเครื่องดื่มเบิดบริการตลอดทั้งวัน งานนี้ ไม่มีตั๋วเข้าชม (ชมฟรี) ไม่มีพรหมแดงให้นักแสดงเดินเฉิดฉาย ไม่มีการประกาศรางวัล แต่เป็นการนำเสนอความบันเทิงกลางแจ้งในรูปแบบต่างๆ จากหลากหลายประเทศในยุโรป เช่น โอเปร่า (Opera) บัลเล่ (B allet ) ดนตรีคลาสสิก (Classicle music) ดนตรีร่วมสมัย (C ontemporary  music) หนังสารคดี (Documentary film) และหนังนอกกระเส เป็นต้น ...

ห่างหายกันไปนานหลายเดือน มีเรื่องราวมากมายที่อยากถ่ายทอด แต่ด้วยปีนี้เป็นปีแห่งการเปลี่ยนแปลงของตัวผู้เขียนทำให้ความต่อเนื่องในการนั่งเขียนบทความมีน้อยเพราะด้วยอารมณ์ที่ไม่พร้อม (ฮาฮา มันเป็นนิสัยส่วนตัวที่แก้ไม่ได้ อารมณ์มักมีผลต่อการถ่ายทอดเรื่องราว เพราะถ้าอารมณ์ไม่มี รับรองว่าเขียนไม่ได้เรื่อง สมองมันตัน) มาเริ่มกันเลยดีกว่า ระหว่างที่ห่างหายไปนี้ ผู้เขียนเดินทางกลับประเทศไทยช่วงฤดูใบไม้ผลิ และกลับมาเวียนนาอีกครั้งช่วงฤดูร้อน ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ได้สัมผัสฤดูร้อนจริงๆ ของที่นี่  สถานที่แรกที่จะแนะนำก็คือ  Das Haus Des Meeres  - Aqua Terre Zoo ซึ่งก็คือ สวนสัตว์นั่นเอง โดยแบ่งพื้นที่เป็นสัดส่วนดีมาก ทั้งหมดมี 9 โซน ได้แก่  พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ โดยจัดแสดงพันธุ์ปลาน้ำจืดเขตร้อน และพันธุ์ปลาน้ำจืดท้องถิ่น รวมทั้ง สัตว์น้ำทะเลเขตร้อน และสัตว์น้ำทะเลที่หาดูได้ยาก อย่างฉลาม กระเบนยักษ์ เป็นต้น นอกจากนี้ มีการจำลองป่าเขตร้อนโดยมีพื้นที่ให้สัตว์ปีกได้บินเล่น มีต้นไม้ให้เกาะและทำรัง มีผาหินให้ลิงนอนและเดินเล่น มีบึงน้ำให้สัตว์เลื้อยคลาน และสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำได้อาศัย ที่นี...

ในที่สุดก็มีเวลามานั่งเขียนอีกครั้ง หลังจากช็อคกับคอร์สเรียนภาษาเยอรมันหลักสูตรเร่งรัดของที่นี่ (ครูสอนเป็นภาษาเยอรมัน หนังสือเรียนเป็นภาษาเยอรมัน แต่ถ้าสื่อสารกันไม่ได้แล้วครูจะอนุญาตให้พูดภาษาอังกฤษได้) วันนี้เป็นวันสุดท้ายของคอร์สแรก และเริ่มเรียนคอร์สต่อไปวันจันทร์ คราวนี้ดีหน่อยเราจองเวลาเรียนใหม่เป็นช่วงบ่ายสามถึงหกโมงเย็น ไม่ต้องเรียนรอบค่ำแล้ว เย้! แต่สิ่งที่เศร้าคือ เพื่อนที่เรียนด้วยกันมาต้องแยกย้ายกันไปทำภารกิจของตัวเองก่อน แล้วค่อยกลับมาเรียนใหม่ ส่วนเรามีเวลาไม่มากนักเลยเริ่มเรียนก่อนคนอื่น แต่ยังไงซะเราก็ยังติดต่อกันอยู่ และแน่นอนว่าเราจะได้เจอกันอีก อยากรู้มั๊ยว่าทำไมพวกเราถึงมาเรียนภาษาเยอรมันที่นี่! หลายคนคงรู้คำตอบบ้างแล้ว มันเป็นละครชีวิต และมีหลากหลายเรื่องราว เมื่อคืนเราได้คำตอบที่ชัดเจนหลังจากได้โอกาสออกไปดื่มหลังเลิกเรียนกับเพื่อนๆ ในชั้นเรียน (น่าเสียดายที่เพื่อนบางคนถอนใจเลิกเริียนกลางคัน ทำให้วันนี้ขาดสมาชิกไป 2 คน เหลือแค่ 7 คน; จีน 1ญ, ไทย 1ญ, ออสเตรเลีย 1ช, อิตาลี 1ญ 2ช, และแอลเบเนีย 1ช) ให้กับตัวเองในคำถามนั้น "พวกเรามาที่นี่เพื่อหาโอกาสในการทำงาน...